Jednym z najczęstszych powodów występowania bólu pięty w trakcie chodzenia jest ostroga piętowa. Choć początkowo dolegliwości bólowe pojawiają się wyłącznie podczas ruchu, z czasem jednak są odczuwane nawet w trakcie odpoczynku i potrafią wybudzić ze snu. Ich przyczyną jest przewlekły stan zapalny w obrębie poszczególnych więzadeł stopy, prowadzący do odkładania się w okolicy guza piętowego złogów wapnia, które z czasem tworzą charakterystyczną narośl nazywaną ostrogą. Leczenie ostrogi piętowej wymaga od pacjenta dużo cierpliwości, a także zmiany niektórych nawyków, co pozwala zapobiec nawrotom schorzenia.
Ostroga piętowa dolna
Narośl kostna określana jako ostroga to zmiana zwyrodnieniowa w obrębie guza piętowego. Spowodowana może być ona nieleczonym nadwyrężeniem rozcięgna podeszwowego. Z czasem ostroga staje się coraz większa, wtórnie drażniąc rozcięgno podeszwowe i nasilając toczący się w nim proces zapalny, co prowadzi do pojawienia się silnego bólu pięty. Do pierwotnego stanu zapalnego w obrębie przyczepu rozcięgna podeszwowego zachodzi przede wszystkim na skutek noszenia niewygodnego obuwia, urazów oraz przeciążenia stóp. Inne czynniki ryzyka to również długotrwałe przebywanie w pozycji stojącej, płaskostopie, nieleczone kontuzje stopy i stawu skokowego oraz zmiany degeneracyjne związane ze starzeniem się organizmu. Często zdarza się, że ostroga piętowa dolna pojawia się w obu stopach jednocześnie. Z tego powodu ważne jest podjęcie jak najszybszego leczenia, gdyż w przeciwnym razie ostroga piętowa może nam całkowicie uniemożliwić poruszanie się. Ból od spodu stopy, pojawiający się w przebiegu ostrogi piętowej dolnej najsilniejszy jest bezpośrednio po przebudzeniu, w miarę „rozchodzenia” ulegając lekkiemu złagodzeniu. Na pojawienie się ostrogi piętowej dolnej najbardziej narażone są osoby trenujące bieganie, tenis oraz siatkówkę, a także wszystkie osoby starcze oraz te z nadmierną masą ciała.
Ostroga piętowa górna
Patomechanizm powstawania ostrogi piętowej górnej jest zasadniczo podobny do tego, który zachodzi w przypadku ostrogi piętowej dolnej, z tą różnicą że w jej przebiegu stan zapalny toczy się w obrębie przyczepu ścięgna Achillesa, a więc w górnej części guza piętowego. Powstawanie narośli wapniowej, spowodowanej nieleczonym zapaleniem ścięgna Achillesa, powoduje silny, kłujący ból pięty, utrudniający wykonywanie codziennych czynności. Ból początkowo pojawia się m.in. przy zakładaniu butów i w trakcie ruchu, kiedy pracuje objęte stanem zapalnym ścięgno Achillesa, jednak z czasem staje się wyjątkowo dotkliwy i odczuwalny nawet w spoczynku. Do stanu zapalnego w obrębie ścięgna Achillesa dochodzi w wyniku mikrourazów, które mają miejsce każdego dnia oraz naturalnych procesów zwyrodnieniowych związanych z wiekiem. Do pozostałych czynników ryzyka należą m.in. dna moczanowa czy nadwaga i otyłość. Nieleczona ostroga piętowa górna może prowadzić do gromadzenia się kolejnych złogów wapnia, co może prowadzić do wytworzenia ostrogi wielkości kurzego jaja. W tym przypadku mamy już do czynienia z tzw. piętą Haglunda.